Το έμβλημα του Ερυθρού Σταυρού σε λευκό φόντο δημιουργήθηκε, για ένα συγκεκριμένο σκοπό: να διασφαλίσει την προστασία εκείνων που τραυματίζονται στον πόλεμο και εκείνων που τους φροντίζουν.

Υιοθετήθηκε το 1863 και καθιερώθηκε από τη Σύμβαση της Γενεύης του 1864.

Οποιαδήποτε καταχρηστική χρήση αυτού του σήματος δεν αποτελεί μόνο παράβαση του διεθνούς δικαίου αλλά και απειλεί αυτή ακριβώς την σημασία της προστασίας που παρέχεται από το έμβλημα.

ΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ

Για να προλαμβάνονται τέτοιες παραβάσεις, τα κράτη μέλη των Συμβάσεων της Γενεύης πρέπει να προβούν στην έκδοση αυστηρών κανονισμών για την χρήση του εμβλήματος.

Το έμβλημα μπορεί να τοποθετείται μόνο σε οχήματα, αεροσκάφη, πλοία, κτίρια, και εγκαταστάσεις προορισμένα να μεταφέρουν και να στεγάζουν τους τραυματίες και να φέρεται από το προσωπικό που τους περιποιείται.

Απαγορεύεται η χρήση του εμβλήματος για σκοπούς εμπορικούς ή δημοσιότητας.

Οι συμβάσεις της Γενεύης αναφέρουν τρία εμβλήματα: τον Ερυθρό Σταυρό, την Ερυθρά Ημισέληνο και τον Ερυθρό Λέοντα και Ήλιο, παρ' όλο που μόνο τα δυο πρώτα χρησιμοποιούνται τώρα από το κίνημα ως εμβλήματα των εθνικών συλλόγων.

Στις 8 Δεκεμβρίου του 2005 υιοθετείται το τρίτο Έμβλημα των Πρωτοκόλλων, πιο γνωστό ως «Ερυθρός Κρύσταλλος», και βρίσκεται σε πλήρη ισχύ από τον Ιανουάριο του 2007.

Το τρίτο αυτό έμβλημα σχεδιάσθηκε έτσι ώστε να είναι εύκολα διακριτό και να μη συνδέεται με καμιά θρησκεία όπως τα προηγούμενα δυο.

ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΕΜΒΛΗΜΑΤΟΣ

Ο ρόλος του εμβλήματος είναι:

Προστατευτικός: Η χρήση του εμβλήματος για προστατευτικούς λόγους είναι μια ορατή εκδήλωση της προστασίας που παραχωρούν οι Συμβάσεις της Γενεύης στο ιατρικό προσωπικό, τις ιατρικές μονάδες και μεταφορές.

Αναγνωριστικός: Η χρήση του εμβλήματος για αναγνωριστικούς λόγους, τόσο σε καιρό πολέμου όσο και ειρήνης, δηλώνει ότι ένα πρόσωπο ή ένα αντικείμενο συνδέεται με το Διεθνές Κίνημα του Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου.

ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΕΜΒΛΗΜΑΤΟΣ

Οποιαδήποτε χρήση που δεν είναι ρητώς εξουσιοδοτημένη από το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο συνιστά κατάχρηση του εμβλήματος. Υπάρχουν τρεις τύποι κατάχρησης:

Απομίμηση, που σημαίνει χρήση ενός σήματος το οποίο, με το σχήμα ή και το χρώμα του, μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση με το έμβλημα

Ιδιοποίηση, π.χ. Η χρήση του εμβλήματος από σώματα ή άτομα που δεν έχουν το δικαίωμα να το φέρουν (εμπορικές επιχειρήσεις, φαρμακεία, ιδιωτικοί γιατροί, μη κυβερνητικές οργανώσεις, ιδιώτες, κλπ). Εάν άτομα που είναι κανονικά εξουσιοδοτημένα να χρησιμοποιούν το έμβλημα δεν το κάνουν σύμφωνα με τους κανόνες των Συμβάσεων και των Πρωτοκόλλων, αυτό επίσης συνιστά ιδιοποίηση.

Δολιότητα, π.χ. Χρήση του εμβλήματος σε καιρό σύρραξης για να προστατεύσει μαχητές ή στρατιωτικό εξοπλισμό. Η δόλια χρήση του εμβλήματος συνιστά “σοβαρή παραβίαση” του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, με άλλα λόγια, έγκλημα πολέμου.

Η κατάχρηση του εμβλήματος σε καιρό πολέμου θέτει σε κίνδυνο το σύστημα προστασίας που ορίζεται από το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.

Η κατάχρηση του εμβλήματος για αναγνωριστικούς σκοπούς υπονομεύει την εικόνα τους τα μάτια του κοινού και συνεπώς μειώνει την προστατευτική του δύναμη σε καιρό πολέμου.